Tarjei Vesaas

Guri Vesaas

Fuglane (1957) er nok meisterverket til Tarjei Vesaas. Ingen annan romanperson er så omslutta av forfattarens omsorg og kjærleik som Mattis tust.

Mattis tust er hjelpelaus i kvardagsliv og arbeidsliv, og skarp er han ikkje. Men likevel forstår han på somme måtar meir enn dei skarpe.



Naturen openberrar løyndomar for Mattis. Han kan tyde fuglespråk. Han kan lese dei breva som rugda skriv til han med nebb og føter. Og han kan formulere dei djupaste livsspørsmål: Kvifor er det slik det er? spør han den venlege gardkona som byr på kaffi då arbeidet endå ein gong har gått i stå for han.


Ingen kan gje svar, men diktaren fortel på ein slik måte at også lesarane må ta Mattis inn i si omsorg, samstundes som vi forstår systera Hege og alle dei som gjerne vil hjelpe Mattis, men ikkje kan nå heilt inn til han.

Fuglane

Mattis og systera Hege har budd saman i mange år i ei lita stove attmed sjøen. Så finn Mattis ut at han vil gjere nytte for seg som ferjemann. Langt om lenge får han sin første passasjer, ein tømmerhoggar som slår seg til i huset deira. No er ikkje Mattis åleine om kjerleiken til systera.

Da Tarjei Vesaas i 1957 gav ut FUGLANE, vart boka kalla eit meisterverk av kritikarar i heile Skandinavia, og hans mange lesarar i inn- og utland fekk eit nytt prov på at han er ein av dei utvalde, ein visjonær kjennar av menneskesinnet.

Ei underleg rik og levande bok ... Fuglane (1957) er ei underleg rik og levande bok, boren av djup medkjensle og med innslag av vemodig humor som tek brodden av alt det såre. Det er ein djuptloddande psykologisk roman, men òg ei velsigna enkel forteljing om eit livets stebarn med veik hjerne, som utan hjelp frå dei andre står verjelaus mot verda.

roman

Fuglane (1957) er nok meisterverket til Tarjei Vesaas. Ingen annan romanperson er så omslutta av forfattarens omsorg og kjærleik som Mattis tust. Hjelpelaus i kvardagsliv og arbeidsliv er Mattis, og skarp er han ikkje. Men likevel forstår han på somme måtar meir enn dei skarpe.

Naturen openberrar løyndomar for Mattis. Han kan tyde fuglespråk. Han kan lese dei breva som rugda skriv til han med nebb og føter. Og han kan formulere dei djupaste livsspørsmål: Kvifor er det slik det er? spør han den venlege gardkona som byr på kaffi når arbeidet endå ein gong har gått i stå for han.

Ingen kan gje svar, men diktaren fortel på ein slik måte at også vi lesarane må ta Mattis inn i vår omsorg, samstundes som vi forstår systera Hege og alle dei som gjerne vil hjelpe Mattis, men ikkje kan nå heilt inn til han.
Fuglane er omsett til ei rekkje språk og vart i 1967 filmatisert av den polske regissøren Witold Leszczynski. I 1997 sette Det Norske Teatret opp ei dramatisering av romanen, ei eineståande framsyning som vart vide kjend.

Dette er et spesielt vakkert eksemplar på den norske bokklubben i serien Århundrets Bibliotek. Boken er også i stand som ny, med originalt omslag.

Fuglane (1957) er nok meisterverket til Tarjei Vesaas. Ingen annan romanperson er så omslutta av forfattarens omsorg og kjærleik som Mattis tust. Mattis tust er hjelpelaus i kvardagsliv og arbeidsliv, og skarp er han ikkje. Men likevel forstår han på somme måtar meir enn dei skarpe. Naturen openberrar løyndomar for Mattis. Han kan tyde fuglespråk. Han kan lese dei breva som rugda skriv til han med nebb og føter. Og han kan formulere dei djupaste livsspørsmål: Kvifor er det slik det er? spør han den venlege gardkona som byr på kaffi då arbeidet endå ein gong har gått i stå for han. Ingen kan gje svar, men diktaren fortel på ein slik måte at også lesarane må ta Mattis inn i si omsorg, samstundes som vi forstår systera Hege og alle dei som gjerne vil hjelpe Mattis, men ikkje kan nå heilt inn til han.

TARJEI VESAASFuglaneTarjei Vesaas var fødd i Vinje i 1897 og døydde i 1970. Han debuterte i 1923 med romanen "Menneskebonn". Då Nordisk Råds litteraturpris skulle delast ut for første gong i 1964, var det nærast sjølvsagt at den vart tildelt Vesaas. Tarjei Vesaas kom etter kvart til å få ein makelaus posisjon i nordisk dikting, og vann tidleg internasjonalt ry.
"Fuglane" er meisterverket til Tarjei Vesaas. Ingen annan person i diktinga hans er så omslutta av forfattarens omsorg og kjærleik som Mattis tust, og det er heller ingen av sine oppdikta personar Vesaas skjønar betre. Hjelpelaus i kvardagsliv og i arbeidsliv er Mattis, og skarp er han ikkje. Men likevel forstår han på somme måtar meir enn dei skarpe. Naturen openberrar løyndommar for han. Han kan tyde fuglespråk. Han kan lese dei breva rugda skriv til han med nebb og føter. Han kan formulere dei djupaste livsspørsmål: "Kvifor er det slik det er?" spør han. Ingen kan gje svar, men diktaren fortel på ein slik måte at også vi, lesarane, må ta Mattis inn i vår omsorg, samstundes som vi forstår søstera Hege og alle dei andre som vil hjelpe Mattis, men ikkje kan nå heil inn til han.