Oppgjer med morsrolla. Forfattaren Anna er i sjokk etter å ha fødd sitt fyrste barn. Ho og kjærasten Aksel fell motvillig inn i gamle kjønnsroller, og Anna føler seg åleine om dette enorme nye ansvaret. Ho vert råka av ein altoppslukande angst. På randa av eit mentalt samanbrot kjenner ho korleis det å vera seg sjølv og det å vera mor blir motsetningar, og korleis det å skriva og vera mor samstundes blir umogleg. Korleis skal ein handtera den skamma som oppstår når ein ikkje kan kjenna seg att i samfunnet sitt tronge normalitetsomgrep? «Arbeidet mitt» er ei bok om den radikale erfaringa det er å verta mor, om skitentøy, skriving og shopping og om å læra å elska det engstelege og opne i livet med barn. For romanen fekk Olga Ravn Politikens litteraturpris i 2020. Boka er sett om til norsk av Inger Bråtveit. Olga Ravn (f. 1986) er ein dansk forfattar, kritikar og forlagsredaktør. Ho debuterte i 2012 med Eg et meg sjølv som lyng. Året etter kom romanen Celestine, som ho fekk Michael Strunge-prisen for. I 2016 kom diktboka Den kvite rosa, og i 2018 romanen «Dei tilsette», som vart kortlista til Den internasjonale Booker-prisen. Sagt om «Mit arbejde» (2020): Terningkast fem. «Tittelen er først tvitydig; arbeid og identitet er ikkje einstydande. Arbeid er noko ein kan gå til og frå utan å legge sjela si i det. Noko som er uhøyrt for myten knytt til det å vere mor. [...] Sakte [...] verkar det som Anna og eget aksepterer at ein kan vere ei mor som ikkje sjølv må døy for å gi liv til barnet. At ein ikkje er eitt med barnet.» - Marie Louise Wedel Bruun, Berlingske

Unn bur i ei lita bygd saman med mor si, Mummy Big, som elskar dottera si, men som ikkje kjem over sorga over faren, han som stakk sin veg då Unn var lita. Då Mummy Big vert sjuk og døyr, må Unn flytta til moster si, ei arbeidssam, stillfaren og mystisk kvinne. Den meir omgjengelege Siss kjem flyttande frå Sverige, og det veks fram eit vakkert vennskap mellom dei to jentene. Romanen fylgjer Siss og Unn gjennom ungdoms- og studietid, då forholdet deira etterkvart vert mørkt og vanskeleg: den eine blømer og den andre går til grunne. Med eit poetisk og ganske forrykt språk, går forfattaren i fri dialog med Tarjei Vesaas sin roman «Is-slottet». «Siss og Unn» fekk sølvmedaljen i Dag og Tid si kåring av Årets Beste Nynorskbok 2008, utan å vera nominert. Inger Bråtveit vart også nominert til Kritikerprisen for denne boka.

"Dette er også vatn" er ei bok om å vere dotter, mor, stemor, ektefelle, syster. Det handlar om fødsel og død, om kva som skal til for å halde seg skrivande, levande, og om korleis sanning og løgn verkar under ulike vilkår. Og om korleis liva våre er bundne saman, og korleis livet til eit enkelt menneske er forbunde med større kollektive og politiske strukturar. Med "Dette er også vatn" har Inger Bråtveit skapt ein hybridroman der personlege hendingar, essayistiske refleksjonar, dokumentarisk stoff og dikting vert blanda saman på nye og overraskande måtar. Det som vert fortald står fram som akutt og i nærleiken av grunnvilkåra, både eksistensielt og etisk.

Faktisk vil han heller døy enn å vere til bry. Frå «Sansen for det søte», Siri M. Kvamme Grevinneheng har ho også. Dei må då minst vera ti centimeter, ... Frå «Naken» Heidi Hjorteland. Vi øver oss på å ikkje røra kvarandre, å halda avstand, ... Vi slår på radioen og høyrer at verda har feber. Frå «Ein dag vil vi gløyma», Odveig Klyve Blei det någe i bilen, då? spør han eine. Å ja, seier Kjatti. Full pakke, smiler Kjatti ... Frå «Den lange vegen inn til Stavanger by», Kristin Auestad Danielsen ... han har smugla på alskens saker og ting, og triksa med forsikringa ... Frå «Julebrev frå Oddemann på Neset», Tore Renberg Me må jo pynta oss litt når mannfolkå komme, sa ho og smilte med heile fjeset. Frå «Blondinefabrikken», Terje Torkildsen Her er språkkraft og skaparkraft, og her er alvor, humor, fantasi og realisme i god blanding. Det er berre å la seg riva med!

Dystopi om arbeidsliv, menneskeverd og framtida på jorda. Besetninga på det sekstusende skipet består av menneskelege og menneskeliknande tilsette. Då skipet får ei rekkje gjenstandar om bord frå planeten Nyoppdaginga, byrjar dei tilsette å knyta sterke band til desse, utan at dei heilt skjønar kvifor. For somme vekkjer gjenstandane minne frå livet på jorda. For andre er det vanskeleg å sjå kor skiljet går mellom dei sjølve og omgivnadene, mellom menneske og ting. «Dei tilsette» er ein science fiction-idéroman om bioteknologi, kunstig intelligens, klimautfordringar og arbeidsvilkår, og om kva det vil seia å vera menneskeleg. Boka er kompromisslaus i møte med eit av vår tids mest presserande spørsmål: Kva vil skje med menneskeverdet i eit samfunn basert på effektivisering og stadig aukande vekst? Til norsk ved Inger Bråtveit. «Dei tilsette» er kortlista til Den internasjonale Booker-prisen 2021.

Alice bur i ein blokk i drabantbyen med mor og syster si. Ho lengtar vekk frå røtene som held henne fast, og frå eit statisk og fastfrose jente- og kvinneliv. Så møter ho ein som kan ta henne med til ei anna verd, han har bil, og saman køyrer dei nedover Autobahn på jakt etter Wonderland. «Alice A4» går i ein meddiktande, mytologisk og ulogisk dialog med Lewis Carroll si barnebok «Alice i eventyrland» frå 1865. I Bråtveits roman er Alice ei ung jente på terskelen mellom barn og vaksen. Romanen fortel ei både bakvend og rett fram historie om korleis Alice mistar og finn seg sjølv att gjennom det ho håpar og trur er den fyrste store kjærleiken - ein kjærleik ho etter kvart som ho vert eldre, med valdsam kraft prøver å kjempa seg ut or og fri seg frå. Men kvar gong Alice trur seg fri, oppdager ho at ho på nytt er fanga inn av si eiga innbilte frigjering. «Alice A4» syner gjennom språk og innhald at forelskinga har sin eigen absurde logikk, og at kjærleikens vegar er uransakelege. Bråtveit skriv med stor kraft om kjønn, klasse, makt og raseri.

Presis og poetisk debutroman. Forfatteren vart som første debutant tildelt Nynorsk litteraturpris 2002 for denne boka. I ei forteljing som synest å fylgja draumen sin logikk, fortel Inger Bråtveit med eit presist, lyrisk språk om ei jente sin fantasifulle leik for å halda røynda saman. Bestefar passar på bestemor. Bestemor syng amerikasongen og minnest berre det som hende for lenge sidan. Slik jenta pendlar mellom foreldra og besteforeldra, krinsar historia mellom ulike lag av røynd og minne. Då er det ei merkeleg verd som opnar seg. Ei verd som vert ein draum full av fjører, hundar og hoppande kaninar. "Ein dag vart døra til rommet hennar stengt. Ein dag kom ein vind og bretta lappen saman. Bestemor gjekk med ein lapp i handa der alt stod . Fuglen seier det er noko han vil fortelja. Fuglen seier han har sterke saker på hjarte og seier det er syster mi det gjeld. Fuglen seier han veit kva eg drøymer og at draumen er falsk. Eg skal tørka vekk den falske draumen din ein gong for alle og fuglen fortell at alt er feil. At draumen eg drøymer er falsk og feil og aldri vert sann." Inger Bråtveit (f. 1978) studerer teatervitskap ved Universitetet i Bergen og er frilansar i Dag og Tid. Ho vart kåra til Årets debutant 2002 av forfatterne.net.

I ei lysnatt, frå høgmast til høgmast linjer av straum i dine hender, dirren frå hoftene, suget mellom saknet og svelget. Den spröda, gröna bristytan. Från alla master, stammar: ett ljus. Loveprosjekt er ei dialog-poetisk undersøking av kjærleiken og seksualiteten, ein lyrisk dokumentar om kjærleikens kraft og krevjande transportetappar. Og om spennet mellom det som har vore demd opp og halde att, og det som kan, må og skal sleppast ut. Loveprosjekt er ein vekselsong mellom to språk, der to poetiske røyster kryssast og smeltar saman i eit unikt og umetteleg univers.

Ein tidlegare laushund tar på seg ansvaret for ein heil nasjon, og tenker at dette er billetten til eit betre liv. To bestevener er i ferd med å skli frå kvarandre sjølv om den eine kjempar imot. Ein mann møter blikket til eit lite barn og ser det livet han sjølv kunne hatt, medan ein annan mann blir hjelpelaus tilskodar når familiegarden og fem generasjonars strev går opp i flammar. Novellene i Og alle ting vert nye handlar om å høyre til, om røter og slekters gang, dei spenner frå tidlegare tider via vår eiga tid og ut i verdsrommet. Dei nyskrivne novellene i denne samlinga presenterer styrken og breidda i den nynorske litteraturen. Her får forfattarane briljere i kortformat, lett tilgjengeleg for lesaren. Novellene er skrivne av: Tore Kvæven, Susanne Skogstad, Erlend Kaasa, Rakel Solstad, Aina Basso, Annlaug Selstø, Oda Malmin og Inger Bråtveit. Boka presenterer òg ein debutant, Anne Lise Frøkedal. Og alle ting vert nye er andre utgåva i den årlege novelleantologien Nye nynorske noveller.

Frå jente til kvinne. Eg et meg sjølv som lyng er ei lyrisk, temperamentsfull og original samling om å rive seg laus frå rolla som ung jente, utan å vite kva ein elles kan vere. Olga Ravn skriv i denne debutboka om lengten etter å vere bortanfor det seksualiserte og om kroppen som skodeplass for privat og offentleg dragkamp. Verda trengjer seg på, og kroppen går sine eigne vegar. Språket i denne boka er viltveksande, prega av overskot og mot. Boka er gjendikta av Inger Bråtveit.

Vilt og blendande vakkert. Når den kvite rosa får deg til å falla i dagar og død frå treet så er ho samansvoren berre med meg «Den kvite rosa» av den danske forfattaren og poeten Olga Ravn er ei diktsamling full av kraft. Kvart dikt får stå for seg sjølv på luftige sider, som høgreiste monument i ein nøye uttenkt konstruksjon. Dikta fortel ei historie om sjukdom, tap og kjærleik. Språket er minimalistisk, fargerikt og høgtideleg, det ber i seg ein kompleks bildekraft og ville metaforar som treffer lesaren. Boka er gjendikta av Inger Bråtveit.

Tolv forfattere har vært med i et intenst språklig arbeid med Bibelselskapets nye oversettelse, Bibel 2011. Her er dikt og kortprosatekster med ankerfeste i bibelsk materiale, refleksjoner over fenomenet oversettelse og drøfting av konkrete utfordringer i arbeidet med bibelteksten. Disse har bidratt: Hanne Ørstavik, Håvard Rem, Inger Bråtveit, Inger Elisabeth Hansen, Jan Erik Rekdal, Jan Ove Ulstein, Jon Fosse, Jørgen Nordheim, Karl Ove Knausgård, Odveig Klyve, Oskar Stein Bjørlykke, Paal Helge Haugen.

Rød jul er et julehefte som berører, utfordrer og maner til samhold i vintermørket. Rød jul 2022 har et sammensatt utvalg av tegneserier, dikt, essays, skjønnlitteratur og fortellinger - til ettertanke, underholdning og inspirasjon. En god blanding av humor, alvor og samfunnskritikk, ispedd noen historiske perler. Dette er juleheftet for alle som vil strekke ut beina i en hektisk juletid, og samtidig la seg engasjere til å være med på å skape en bedre og mer rettferdig verden. Med tekster av: Ali Esbati, Wencke Mühleisen, Inger Bråtveit, Ágota Kristóf, Ingvild H. Rishøi, Bertolt Brecht, Borys Khersonskyj, Jonas Bals, Ewa Sapie.y.ska, Galina Rymbu, Olof Palme, Kaisa Hansen-Suckow, Berit Mortensen, Astrid Hauge Rambøl og Magnus J. Delsett, og tegneserier av Liv Strömquist og Ellen Ekman. Redaktør er Ellen Engelstad. Sagt om Rød jul 2021: Terningkast 5! Dagbladet Sagt om Rød jul 2020: Spenstig nykommer med revolusjonær glød. Terningkast 6, Dagbladet Balanserer fint mellom rent litterære, analytisk resonnerende og humoristisk-satiriske tekster. Terningkast 5, Bok 365 «Rød jul» varer helt til påske [...] det er en nykommer man helst vil pakke inn og gi bort i år. Dagens Næringsliv

Påskens innhold mellom to permer! I påskemagasinet Stille dager får du presentert påskens dramatikk i gripende tekster og spennende bilder. Et magasin som gir innsyn og global utsikt. Blant bidragsyterne er Maria Parr, Per Arne Dahl, Anne Tveit Knudsen, Nkosinathi Myaka, Sanne Frostensson, Tarald Aano, Ingunn Folkestad Breistein, Bjørgulf Jung Tjønn, Ann Rasmussen, Victor Sparre, Inger Bråtveit, Grete Unstad m. flere. Kunstansvarlig: Borghild Rudjord Unneland Litterær redaktør: Gabriel Vosgraff Moro

Boka inneholder en samling artikler om Vesaas' diktning skrevet av forskere og forfattere med bakgrunn fra kritikk, forskning og skjønnlitteratur. Bidragsyterne er Hans Herbjørnsrud, Steinar Gimnes, Sissel Lie, Bjarte Breteig, Inger Bråtveit, Brit Bildøen, Trude Marstein og Olav Egeberg. Har litteraturliste.

Forteljing skjer alltid på ein bestemt stad, i eit hus, i eit rom, skriv den franske forfattaren Marguerite Duras, ei innsikt som ho spinn vidare på; at det stadbundne ikkje berre gjeld det å skape, å skrive, men òg korleis ein skal leve, at òg der handlar det om at det skjer ut frå ein stad. I essayet «Tvetydighetens etikk» skriv den franske fiosofen og forfattaren Simone de Beauvoir om korleis vi forvaltar fridommen vår og peiker på at det vi gjer som frie individ, vala våre, påverkar andre - og det må vi ta ansvar for. Som ho skriv: «Våre friheter støtter hverandre lik steinene i en hvelving, men det er en hvelving som ikke holdes oppe av noen søyler.» Forfattarane i denne essaysamlinga tematiserer og utfordrar på ulike måtar førestillingane våre om fridom - og at dei skriv frå ulike randsone. I økologien betyr randsone eit grenseområde som kan fungere som utvekslingsstad og spreiingskorridor for ulike artar. Dei randsonene vi møter i denne boka, knyter seg i stor grad til ei (ut)veksling mellom fridom og fellesskap, men òg mellom fantasi og verkelegheit. Slik kan somme av bøkene lesast som ein spreiingskorridor, til dømes Sara Stridsbergs og Inger Bråtveits bruk av levd liv og verk i litteraturhistoria når dei skriv sin eigen litteratur eller måten Jon Fosse skildrar liv i randsona mellom dei levande og dei døde, mellom det mytiske og det realistiske - og det kan òg opne nye perspektiv i lesinga av Geir Gulliksens mange portrett av mennesket som forsvinn heilt for seg sjølv i samspelet med andre. Kva kan skje i litteraturen i ein slik grøn korridor. Er det for eksempel ein stad der forfattaren skriv seg fri frå sine førelegg i eigen litteratur? Er det ein stad der den litterære fantasien har særskilt gode vekstvilkår? Og er denne randsona ein stad der så vel fridom og einsemd som død kan skildrast på sitt mest truverdige?

Den blinde liv Erik Bråtveit (1896-1972) var spesielt. Ikke det at han vokste opp i små kår på en liten fjellgard. Det var skjebnen til mange. Heller ikke at han ble blind som sjuåring som følge av betennelse i hjernen. Det spesielle var at han tok utfordringer ingen blinde hadde tatt før, vant over vanskene og ble den første blinde studenten og den første blinde presten i Norge. Ved nådd pensjonsalder hadde han tjent kirken som prest i samme menighet i 35 år og fikk fortjent kongens gull. At det kunne gå så bra, skyldtes både hans og menighetens kvaliteter. Folk ble veldig glade i han. Hvilke utfordringer møtte han? Den vanlige holdningen blant folk var at blinde passet til lite annet enn skomakeri og kurvfletting Mens han gikk på blindeskolen i Trondheim, fikk han igjen hjernehinnebetennelse og overlevde så vidt, men mistet deler av hørsel og balanseevne. Verken i middelskolen, gymnaset eller teologistudiet fantes lærebøker i blindeskrift. Dårlig økonomi under skolegang og studier. Kirkeministeren nektet ordinasjon fordi loven sa at prester skulle være "legemlig lytefri" Biskopene gikk heller ikke inn for å ordinere han i første omgang. Han måtte "prøvepreke" i menigheten før han fikk prestekall. Han fostret opp to foreldreløse nevøer på 10 og 12 år til de ble studenter.